Tiruvasakam1.33 Manikkavasakar 8th century Tamil Poet. Translation by G.U.Pope 1820-1908 and Dr.Kausalya Hart Prepared by Veeraswamy Krishnaraj |
||
33. குழைத்தப் பத்து - ஆத்தும நிவேதனம் (திருப்பெருந்துறையில் அருளியது - அறு சீர்க்கழி நெடிலடி ஆசிரிய விருத்தம்) Madurai Project |
Hymn XXXIII- kulaitha pathu (Kuzhaittha Patthu.)
Shaivam org THE DECAD OF THE BRUISED HEART or 'SELF-DEDICATION.' Translation: G.U. Pope It would be hard to find a more touching expression of absolute mystic self-renunciation than these verses contain. |
Translation by Dr. Kausalya Heart Madurai Project |
496. குழைத்தால் பண்டைக் கொடுவினைநோய் காவாய் உடையாய் கொடுவினையேன் உழைத்தா லுறுதியுண்டோ தான் உமையாள் கணவா எனை ஆள்வாய் பிழைத்தாற் பொறுக்க வேண்டாவோ பிறைசேர் சடையாய் முறையோவென் றழைத்தால் அருளா தொழிவதே அம்மானே உன்னடியேற்கே. 4 |
I. Useless suffering If cruel pain oppress from 'deeds of old,' guard Thou Who ownest me! If I, a man of 'cruel deeds' Suffer, from this my woe doth any gain accrue? O light of Umai's eyes, take Thou me for Thine own! And though I err, ah! should'st not Thou forgive,- Thou on whose crest the crescent rests? If I appeal, Wilt Thou withhold Thy grace, Father, from me Thy slave? (4) |
1. If I ask you to remove my cruel karma, |
Verse 496:
Tiruvasakam1.33Kanavan.jpg In the daily use of the word 'Kanavan' means husband. |
||
497. அடியேன்
அல்லல் எல்லாம்முன அகலஆண்டாய் என்றிருந்தேன் கொடியே ரிடையான் கூறாஎங்கோவே ஆவா என்றருளிச் செடிசேர் உடலைச் சிதையாத தெத்துக் கெங்கள் சிவலோகா உடையாய் கூவிப் பணிகொள்ளா தொறுத்தால் ஒன்றும் போதுமே. 8 |
II. Why is the affliction of embodied existence prolonged? Thy slave's afflictions all to drive far off I deem'd Thou mad'st me Thine, erewhile; Thou Partner of the Queen, Whose form is like the slender creeping plant! Our King; bidding me come, why didst Thou not in grace destroy This body vile? Our Lord, Who dwell'st in you yon blest world! Thou called'st,- if my service not accepting now Thou dost afflict, Master, will any gain accrue? (8) |
2. I am your slave. I thought you had removed my troubles and ruled me. O lord you share your body with your wife whose beautiful waist is slender as a vine. Why have you not destroyed my body and taken me to moksha? O lord of Kailasam, you made me yours. Is it right not to call me and make me your servant but only to punish me? [497] |
498. ஒன்றும் போதா நாயேனை உய்யக் கொண்ட
நின்கருணை இன்றே இன்றிப் போய்த்தோதான் ஏழை பங்கா எங்கோவே குன்றே அனைய குற்றங்கள் குணமா மென்றே நீகொண்டால் என்றான் கெட்ட திரங்கிடாய் எண்தோள் முக்கண் எம்மானே. 12 |
III. Pardon my offences. Thy mercy given to save one void of worth, a dog like me, hath it this day pass'd all away? Thou Partner of the Tender One, our Mighty King, ev'n faults that like a mountain rise, to virtues turn, If Thou but say the word! If Thou didst take me once for Thine, why dost Thou not- though ruined- pity take On me? our Lord,- Thou of eight arms and triple eye! (12 |
3. O lord, I am a dog and have no virtue, yet you showed your compassion to me and saved me. Where is that compassion today? Is it false? O my king, friend of the poor, if you take my mountain-like faults as good, would it be a mistake? O lord with eight arms and three eyes, my father, have pity on me. [498] |
499. மானேர் நோக்கி
மணவாளா மன்னே நின்சீர் மறப்பித்திவ் வூனே புகஎன்தனைநூக்கி உழலப் பண்ணு வித்திட்டாய் ஆனால் அடியேன் அறியாமை அறிந்துநீயே அருள்செய்து கோனே கூவிக் கொள்ளுநாள் என்றென் றுன்னைக் கூறுவதே. 16 |
IV. When wilt Thou call me back to Thee? Bridegroom of Her with fawnlike eyes! Our King! If Thou hast caused me Thine abiding glory to forget; If Thou hast thrust me out in fleshly form to dwell; if Thou hast caused Thy slave to wander here forlorn; Knowing Thy servant's ignorance, O gracious King, when comes the day that Thou Thyself wilt show Thy grace? Ah! When, I cry, when wilt Thou call me back to Thee? (16) |
4. You are the beloved of Uma with the
innocent eyes of a doe. You made me be born in this world to suffer. When will you understand that I am ignorant and give me your grace? When can I praise and join you saying, “O king my!”? [499] |
500. கூறும் நாவே முதலாக் கூறுங் கரணம் எல்லாம்நீ தேறும் வகைநீ திகைப்புநீ தீமைநன்மை முழுதும்நீ வேறோர் பரிசிங் கொன்றில்லை மெய்ம்மை உன்னை விரித்துரைக்கில் தேறும் வகைஎன் சிவலோகா திகைத்தால் தேற்ற வேண்டாவோ. 20 |
V. All is Thyself! The tongue itself that cries to Thee,- all other powers of my whole being that cry out,- all are THYSELF! Thou art my way of strength! The trembling thrill that runs through me is Thee! THYSELF the whole of ill and weal! None other here! Would one unfold and truly utter Thee, what way to apprehend? Thou Lord of Civa-world! And if trembling fear, should'st Thou not comfort me? (20) |
5. You are all my senses, my tongue that praises you, and my goal, my wonder, and the good and bad. There is nothing in this world except you. You are the truth, O god of Shivalogam, When I am confused and truly praise you, asking you to release me from illusion, won't you come and help me? [500] |
501. வேண்டத்தக்க தறிவோய்நீ வேண்டமுழுதுந்
தருவோய்நீ வேண்டும் அயன்மாற் கரியோய்நீ வேண்டி என்னைப் பணிகொண்டாய் வேண்டி நீயா தருள்செய்தாய் யானும் அதுவே வேண்டின் அல்லால் வேண்டும் பரிசொன் றுண்டென்னில் அதுவும் உன்றன் விருப்பன்றே. 24 |
VI. Desires. Thou know'st what to DESIRE is meet,- when we DESIRE Thou'rt He that wholly grants! To Ayan and to Mal DESIRING Thee, how hard to reach! Yet me Thou didst DESIRE, my service claim! DESIRING what didst Thou Bestow Thy grace? That and naught else do I DESIRE! And if aught else there be that stirs in me DESIRE! That too, in sooth, is Thy DESIRE,- is it not so? (24) |
6. You know what I want. If I ask you for anything, you give it. Thirumal and Brahma could not find you, but you came to me and made me your servant. Whatever you give is what I want. If there is anything that I want, it only the boon that you want to give. [501] |
502. அன்றே என்றன் ஆவியும் உடலும் எல்லாமுங் குன்றே அனையாய் என்னைஆட் கொண்டபோதே கொண்டிலையோ இன்றோர் இடையூ றெனக்குண்டோ எண்தோள் முக்கண் எம்மானே நன்றே செய்வாய் பிழை செய்வாய் நானோ இதற்கு நாயகமே. 28 |
VII. I am wholly Thine That very day my soul, my body, all to me pertaining, didst Thou not take as Thine own, Thou like a mountain strong! when me Thou mad'st Thy slave? And this day is there any hindrance found in me? Our mighty One! Eight-arm'd and Triple-eyed! Do Thou to me what's good alone, or do Thou ill, To all resigned, I'm Thine and wholly Thine! (28) |
7. You are a majestic mountain. When you took me as yours, that very day you made my body and all that I have yours. How can I have any troubles now? O father with eight arms and three eyes, you do only good for us. If you make mistakes, am I going to be your target? [502] |
503. நாயிற் கடையாம் நாயேனை நயந்துநீயே
ஆட்கொண்டாய் மாயப் பிறவி உன்வசமே வைத்திட்டிருக்கும் அதுவன்றி ஆயக்கடவேன் நானோதான் என்ன தோஇங் கதிகாரங் காயத் திடுவாய் உன்னுடைய கழற்கீழ் வைப்பாய் கண்ணுதலே. 32 |
VIII. My destinies are in Thy hand. Me dog, and lower than a dog, all lovingly Thyself didst take for Thine. This birth-illusion's thrall Is plac'd within Thy charge alone. And I in sooth, is there aught I need beyond that, with care search out? Herein is there authority at all with me? Thou may'st again consign me to some mortal frame; Or'neath Thy jewelled foot may'st place me, Brow-eyed One! (32) |
8. O lord with an eye on your forehead, I am lower than a dog, yet you showed me your compassion and made me yours. I want you to remove my illusory future births. I do only what you wish—you can do anything in this world, but only make me worship your ornamented feet. [503] |
504. கண்ணார் நுதலோய் கழலிணைகள் கண்டேன் கண்கள்
களிகூர எண்ணா திரவும் பகலும்நான் அவைவே எண்ணும் அதுவல்லால் மண்மேல் யாக்கை விடுமாறும் வந்துன் கழற்கே புகுமாறும் அண்ணா எண்ணக் கடவேனோ அடிமைசால அழகுடைத்தே. 36 |
IX. My soul is fixed on Thee. Thou in Whose brow a central eye doth gleam! Thy feet- the twain- I saw; mine eyes rejoic'd; now, night and day, Without a thought, on them alone I ponder still! How I may quit this earthly frame, how I may come To enter 'neath Thy feet in bliss, I ponder not! Save Thee, O King, should I Thy servant ponder aught? Thy service here hath fulness of delight for me! (36) |
9. O lord with an eye in your forehead, my eyes rejoice seeing your feet and I think only of them night and day. I want to know how my body can leave the earth and reach your ornamented feet. O lord, I want to think only of your feet— if I can do that, it is good to be your slave. [504] |
505. அழகே
புரிந்திட் டடிநாயேன் அரற்று கின்றேன் உடையானே திகழா நின்ற திருமேனி காட்டி என்னைப் பணிகொண்டாய் புகழே பெரிய பதம்எனக்குப் புராண நீதத் தருளாயே குழகா கோல் மறையோனே கோனே என்னைக் குழைத்தாயே. 40 |
X. The hope deferred. Thy beauty only I, a slavish dog, desire, and cry aloud. O Master! Thou didst show to me Thy sacred Form in lustre shrin'd, and didst accept my service. Thou my Glory!- Mine august abode, In ancient days assur'd, Thou now withhold'st;- and so, O beauteous Lord!- Thou of the glorious mystic Word! My King,- sorely indeed hast Thou bruis'd my poor heart! (40) |
10. O beautiful lord, I am a low dog,
and I suffer wanting to see your beauty. You showed me your divine shining body and made me your servant. O ancient lord, you are fame and you are the divine Vedas. O ancient one, my king, you have not given me moksha, yet you made me love you—is this right? [505] |