|
Tiruvasakam1.2 மாணிக்க வாசகர் By Manikka Vasakar Presented by Veeraswamy Krishnaraj |
|
| Manikkavasakar | Translation by G.U.Pope shaivam.org |
| 2. கீர்த்தித் திரு அகவல்
1
சிவபுராணம்
1.2 (தில்லையில் அருளியது - நிலைமண்டில ஆசிரியப்பா) Source: Madurai Project |
2. CIVAN'S FAME
THE SACRED SONG OF
CIVAN'S RENOWNED ACTS
(composed in Tillai,
Tiru vātavūrar purāṇam, v. 62) |
| தில்லை மூதூர் ஆடிய திருவடி பல் உயிர் எல்லாம் பயின்றனன் ஆகி எண்இல் பல்குணம் எழில்பெற விளங்கி மண்ணும் விண்ணும் வானோர் உலகும் துன்னிய கல்வி தோற்றியும் அழித்தும் 5 |
The sacred foot that danced in Tillai's city old Is His, Who in all varied lives has energized; Revealed in beauty of innumerous, varied qualities; In earth, in sky, and in celestial worlds. All ordered lore hath He revealed, and He made void. (5), |
| என்னுடை இருளை ஏறத்துரந்தும் அடியார் உள்ளத்து அன்பு மீதூரக் குடியாக் கொண்ட கொள்கையும் சிறப்பும் மன்னும் மாமலை மகேந்திரம் அதனில் சொன்ன ஆகமம் தோற்றுவித்து அருளியும் 10 |
My
darkness hath He driven for aye far off. Within His servants' inmost soul that love o'erflows He dwells, - His glory and His choice. On great Mahēndra's biding hill In grace He caused the uttered Agamas appear. (10), |
| கல்லா டத்துக் கலந்து இனிது
அருளி நல்லா ளோடு நயப்புறவு எய்தியும் பஞ்சப் பள்ளியில் பால்மொழி தன்னொடும் எஞ்சாது ஈண்டும் இன்அருள் விளைத்தும் கிராத வேடமொடு கிஞ்சுக வாயவள் 15 |
He
came with the good goddess, Pleasant and gracious, mingling with men at Kallādam. With her whose words are milk in the 'fivefold couch,' He caused sweet grace, that unfailing accumulates, to grow. In guise of a woodman, of her whose lips are crimson, (15), |
| விராவு கொங்கை நல்தடம்
படிந்தும் கேவேடர் ஆகிக் கெளிறது படுத்தும் மாவேட்டு ஆகிய ஆகமம் வாங்கியும் மற்றவை தம்மை மகேந்திரத்து இருந்து உற்ற ஐம் முகங்களாள் பணித்து அருளியும் 20 |
He
sank in the lovely expanse of the swelling breast. Becoming a fisherman He caught the shark. And he received the Agamas, a rich spoil. Moreover, on Mahēndra seated, the self-same Āgamas From His five mouths He graciously spake forth. (20), |
| நந்தம் பாடியில் நான்
மறையோனாய் அந்தமில் ஆரியனாய் அமர்ந்து அருளியும் வேறு வேறு உருவும் வேறுவேறு இயற்கையும் நூறு நூறு ஆயிரம் இயல்பினது ஆகி ஏறு உடை ஈசன் இப்புவனியை உய்யக் 25 |
In
our abode a Brāhman He became, And as a deathless Guru dwelt in grace. Assuming diverse forms, and diverse habitudes, As hundreds of hundreds of thousands of natures, I Can, Lord of the bull, that the world might be saved, - (25), |
| கூறு உடை மங்கையும் தானும்
வந்தருளிக் குதிரையைக் கொண்டு குடநாடு அதன்மிகைக் சதுர்படத் சாத்தாய்த் தான் எழுந்தருளியும் வேலம் புத்தூர் விட்டேறு அருளிக் கோலம் பொலிவு காட்டிய கொள்கையும் 30 |
He
and the Lady, His partner, - came in grace. Bringing horses, in the Western land, Right royally He rode in state. In fair PuttUr, town of the dart, upon the bull He rode, Made manifest His state and glorious pomp. (30), |
| தர்ப்பணம் அதனில் சாந்தம்
புத்தூர் வில்பொரு வேடற்கு ஈந்த விளைவும் மொக்கணி அருளிய முழுத்தழல் மேனி சொக்கது ஆகக் காட்டிய தொன்மையும் அரியொடு பிரமற்கு அளவு அறி ஒண்ணான் 35 |
In
a mirror, at Puttūr of the santhal-wood, Gave increase to the woodman armed with bow. His form all flame, that held the 'gram-bag', In magic beauty exquisite, of old he showed. He whose extent to Hari and to Brahmā was not known, (35), |
| நரியைக் குதிரை ஆக்கிய
நன்மையும் ஆண்டுகொண்டருள அழகுறு திருவடி பாண்டியன் தனக்குப் பரிமாவிற்று ஈண்டு கனகம் இசையப் பெறா அது ஆண்டான் எம்கோன் அருள்வழி இருப்பத் 40 |
In
goodness jackals into horse made, To make him His, He of the sacred foot, The chargers to the Pāndiyan sold, Nor deigned to take the heaped-up gold. Our King made me His slave, and in the path of grace to keep, (40), |
| தூண்டு சோதி தோற்றிய
தொன்மையும் அந்தணன் ஆகி ஆண்டுகொண்டருளி இந்திர ஞாலம் காட்டிய இயல்பும் மதுரைப் பெருநல் மாநகர் இருந்து குதிரைச் சேவகன் ஆகிய கொள்கையும் 45 |
Made manifest the ancient brightening ray. Becoming a Brāhman, graciously making me His own, He showed the magic illusion. Coming to Madura, the city great and fair, He became a horse's groom. (45), |
| ஆங்கது தன்னில் அடியவர்க்கு
ஆகப் பாங்காய் மண் சுமந்தருளிய பரிசும் உத்தர கோச மங்கையுள் இருந்து வித்தக வேடங் காட்டிய இயல்பும் பூவணம் அதனில் பொலிந்து இருந்து அருளித் 50 |
And therein too, for the female devotee He condescended to carry earth. In Uttara-Kōca-Mangai abiding He showed His special form. In Pūvanam he vouchsafed to appear in beauty, (50), |
| தூவண மேனி காட்டிய தொன்மையும் வாத வூரினில் வந்து இனிது அருளிப் பாதச் சிலம்பொலி காட்டிய பண்பும் திரு ஆர் பொருந்துறைச் செல்வன் ஆகிக் கரு ஆர் சோதியில் கரந்த கள்ளமும் 55 |
And showed His ancient spotless form. In Vāthavr he came sweetly gracious And caused the sound of His tinkling anklets to be heard. In Perun-turrai's blissful home, a Blessed One He dwelt, And guileful, in undimmed lustre hid Himself. (55), |
| பூவலம் அதனில் பொலிந்து இனிது
அருளிப் பாவம் நாசம் ஆக்கிய பரிசும் தண்ணீர்ப் பந்தல் சயம்பெற வைத்து நல்நீர்ச் சேவகன் ஆகிய நன்மையும் விருந்தினன் ஆகி வெண்காடு அதனில் 60 |
In
Pūvalam, beauteous, sweet and gracious, He sin destroyed. A water-booth he placed, to gain the victory, And graciously became an attendant who serves water. He came a guest to Venkādu. (60), |
| குருந்தின் கீழ் அன்றிருந்த
கொள்கையும் பட்ட மங்கையில் பாங்காய் இருந்து அங்கு அட்ட மாசித்தி அருளிய அதுவும் வேடுவன் ஆகி வேண்டு உருக் கொண்டு காடு அது தன்னில் கரந்த உள்ளமும் 65 |
Beneath the Kurunthu tree He sat that day. In royal Mangai, in fair beauty throned, The eight great mystic powers in grace He gave. Becoming a hunter, and assuming the form He desired, In the forest with guile He lay hid. (65) |
| மெய்க் காட்டிட்டு வேண்டு
உருக் கொண்டு தக்கான் ஒருவன் ஆகிய தன்மையும் ஓரி ஊரில் உகந்து இனிது அருளி பாரிரும் பாலகன் ஆகிய பரிசும் பாண்டூர் தன்னில் ஈண்ட இருந்தும் 70 |
Exhibiting a body, assumed at pleasure, He bore the fitting form. In Jackal-town well pleased in grace He became an earthly babe. In Pāṇṭūr He came to dwell. (70), |
| தேவூர்த் தென்பால் திகழ்தரு
தீவில் கோவார் கோலம் கொண்ட கொள்கையும் தேன் அமர் சோலைத் திரு ஆரூரில் ஞானம் தன்னை நல்கிய நன்மையும் இடைமருது அதனில் ஈண்ட இருந்து 75 |
In
the resplendent island, in the south of Dēvūr, He assumed kingly state. In sacṭed Ārūr, famed for its honey-dripping groves, He bestowed the gift of wisdom. In Idai-maruthu, by hosts attended, He planted His pure foot. (75), |
| படிமப் பாதம் வைத்த அப்பரிசும் ஏகம் பத்தில் இயல்பாய் இருந்து பாகம் பெண்ணோடு ஆயின பரிசும் திருவாஞ்சியத்தில் சீர்பெற இருந்து மருவார் குழலியொடு மகிழ்ந்த வண்ணமும் 80 |
Assuming the nature of Ekambam, He became partner with his never-sundered queen. In glory He dwelt in sacred Vānjiyam, And delighted in the society of her of perfumed locks. (80), |
| சேவகன் ஆகித் திண்சிலை ஏந்திப் பாவகம் பலபல காட்டிய பரிசும் கடம்பூர் தன்னில் இடம்பெற இருந்தும் ஈங்கோய் மலையில் எழிலது காட்டியும் ஐயாறு அதனில் சைவன் ஆகியும் 85 |
He
became an attendant bearing a mighty bow, And assumed many various appearances, He dwelt in a spacious home in Kadambūr; And showed Himself in beauty in the hill Īngōy. He became a Caivan in Aiyāru. (85), |
| துருத்தி தன்னில் அருத்தியோடு
இருந்தும் திருப்பனை ஊரில் விருப்பன் ஆகியும் கழுமலம் அதனில் காட்சி கொடுத்தும் கழுக்குன்று அதனில் வழுக்காது இருந்தும் புறம்பயம் அதனில் அறம்பல அருளியும் 90 |
He abode with desire in Turutti. In the 'town of the sacred palm' He dwelt desired. In Kazhumalam He manifested His presence. In the 'Vulture's Hill' He dwelt without a flaw. In Puṛambayam He taught virtues manifold. (90), |
| குற்றாலத்துக் குறியாய்
இருந்தும் அந்தமில் பெருமை அழல் உருக் கரந்து சுந்தர வேடத்து ஒருமுதல் உருவுகொண்டு இந்திர ஞாலம் போலவந்து அருளி எவ்வெவர் தன்மையும் தன்வயிள் படுத்துத் 95 |
In
Kuṛṛālam He was for a sign. Concealing His endless greatness in form of fire, In beauteous disguise the only primal One assumed a form, In magic splendor came in grace, Took each one's nature into Himself, - (95), |
| தானே ஆகிய தயாபரன் எம் இறை சந்திர தீபத்துச் சாத்திரன் ஆகி அந்திரத்து இழிந்து வந்து அழகு அமர் பாலையுள் சுந்தரத் தன்மையொடு துதைந்து இருந்தருளியும் மந்திர மாமலை மகேந்திர வெற்பன் 100 |
Being the infinite Lord of grace, our king,- Became a Sage as moonlight bright. Thro' upper air descending to the beauteous LAND He came in fairest form and filled with grace,- Lord of the HILL Mahēnthiram, mountain of mystic lore, (100), |
| அந்தம் இல் பெருமை அருள் உடை
அண்ணல் எம் தமை ஆண்ட பரிசு அது பகரின் ஆற்றல் அதுவுடை அழகமர் திரு உரு நீற்றுக் கோடி நிமிர்ந்து காட்டியும் ஊனம் தன்னை ஒருங்குடன் அறுக்கும் 105 |
The King of grace, immeasurably great! If one could tell the way He made me His: He showed His sacred form of power and grace; He exhibited His BANNER of sacred ashes; The RIVER of rapture that straightway (105), |
| ஆனந் தம்மே ஆறா அருளியும் மாதில் கூறுஉடை மாப்பெரும் கருணையன் நாதப் பெரும்பறை நவின்று கறங்கவும் அழுக்கு அடையாமல் ஆண்டுகொண்டு அருள்பவன் கழுக் கடை தன்னைக் கைக்கொண்டு அருளியும் 110 |
All human vileness sweeps away, in grace He gave: The Partner of the DAME, in mercy great! While the great Nātha-Drum spake loud He made me His, so that impurity touches not. He bears the mystic SPEAR, (110), |
| மூலம் ஆகிய மும்மலம் அறுக்கும் தூய மேனிச் சுடர்விடு சோதி காதலன் ஆகிக் கழுநீர் மாலை ஏறு உடைத்தாக எழில்பெற அணித்தும் அரியொடு பிரமற்கு அளவு அறியாதவன் 115 |
The splendor He whose flame pure light emits, Who cuts away the primal threefold bond; A loving one, the lotus GARLAND blue In fragrant loveliness He wore; Hari and Brahmā knew not Him to mete; (115), |
| பரிமாவின் மிசைப் பயின்ற
வண்ணமும் மீண்டு வாராவழி அருள் புரிபவன் பாண்டி நாடே பழம்பதி ஆகவும் பக்தி செய் அடியாரைப் பரம்பரத்து உய்ப்பவன் உத்தர கோச மங்கை ஊர் ஆகவும் 120 |
On
prancing charger forth He rode. He shows in grace the way knows no return; The old dominion of the Pāndi LAND is His; He bears to bliss supern(al) His pious saints Uttara-Kōca-Mangai is His TOWN; (120), |
| ஆதி மூர்த்திகளுக்கு
அருள்புரிந்து அருளிய தேவ தேவன் திருப் பெயர் ஆகவும் இருள கடிந்து அருளிய இன்ப ஊர்தி அருளிய பெருமை அருள்மலை யாகவும் எப்பெருந் தமையும் எவ்வெவர் திறமும் 125 |
To
the primeval Beings He gives grace, The GOD OF GODS His sacred NAME; His VEHICLE is gift of joy dispels the dark; His the MOUNT of grace that greatness gives, Fitted to each one's lofty nature, each one's power; (125), |
| அப்பரிசு அதனால்
ஆண்டுகொண்டருளி நாயினேனை நலம்மலி தில்லையுள் கோலம் ஆர்தரு பொதுவினில் வருகஎன ஏல என்னை ஈங்கு ஒழித் தருளி அன்று உடன் சென்ற அருள்பெறும் அடியவர் 130 |
Meetly in love He makes them His;- Me, cur, in Tillai filled with good, He bade draw nigh th'all-glorious company; Yet, Ah ! He left me here. That day His servants who gained grace to go with Him, (130), |
| ஒன்ற ஒன்ற உடன் கலந்து
அருளியும் எய்த வந்திலாதார் எரியில் பாயவும் மாலது வாகி மயக்கம் எய்தியும் பூதலம் அதனில் புரண்டுவீழ்ந்து அலறியும் கால்விசைத்து ஓடிக் கடல்புக மண்டி 135 |
Mingled in perfect union with Himself, While those that gained it not leaped on the fire! Then did bewilderment come over them, On earth they rolled, they fell, they wailed, They rushed with eager foot to reach the sea; (135), |
| நாத நாத என்று அழுது அரற்றி பாதம் எய்தினர் பாதம் எய்தவும் பதஞ்சலிக் கருளிய பரமநாடக என்ற இதம் சலிப்பெய்த நின்று ஏங்கினர் ஏங்கவும் எழில்பெறும் இமயத்து இயல்புஉடை அம்பொன் 140 |
Our Lord, Our Lord', they wept and called. While those who gained His foot pressed near, And cried, 'Celestial Dancer, who to Patanjali gave grace,' And yearned to gain satiety of bliss, He dances 'mid the company of beauteous 'Tiger-town', (140), |
| பொலிதரு புலியூர்ப் பொதுவினில்
நடம் நவில் கனிதரு செவ்வாய் உமையொடு காளிக்கு அருளிய திருமுகத்து அழகு உறு சிறுநகை இறைவன் ஈண்டிய அடியவ ரோடும் பொலிதரு புலியூர் புக்கு இனிது அருளினன் 145 ஒலிதரு கைலை உயர்கிழ வோனே |
That golden beauty like Himālaya wears, There to Umai, whose roseate mouth is filled with sweetness, And to Kāli grants the beauteous smile of His blest countenance. Thus the King with His assembled saints Joyous hath entered 'Tiger-town,' with garners filled, High Lord of Kailai that resounds with rapturous song., (145) |
| திருச்சிற்றம்பலம் | |