Tiruvasakam1.50 Manikkavasakar 8th century Tamil Poet. Translation by G.U.Pope  1820-1908 and Dr. Kausalya Hart Prepared by Veeraswamy Krishnaraj
50. ஆனந்தமாலை - சிவானுபவ விருப்பம் (தில்லையில் அருளியது - சிவானுபவ விருத்தம் - அறுசீர்க் கழிநெடிலடி ஆசிரிய விருத்தம்)  Madurai Project Author: Manikkavasakar	Hymn L.- Aananda malai THE GARLAND OF RAPTURE.  [DESIRE OF THE EXPERIENCE OF CIVAN.]  Translation: Dr. G.U. Pope Madurai Poject	50. Aananda maalai 50. Aananda maalai. Translation: Dr. Kausalya Hart   Madurai Project
மின்னே ரனைய பூங்கழல்கள் அடைந்தார் கடந்தார் வியனுலகம் பொன்னே ரனைய மலர்கொண்டு போற்றா நின்றார் அமரரெல்லாம் கல் நேரனைய மனக்கடையாய்க் கழிப்புண் டவலக் கடல்வீழ்ந்த என்னே ரனையேன் இனியுன்னைக் கூடும் வண்ணம் இயம்பாவே. 643	I. How may I join my friends beyond? Th' Immortals all have gained Thy flower-like feet, bright as the lightning's glance;- have crossed The world's wide sea, and bearing golden flowers they praise ! Reveal in love, I pray,- Thou Refuge of the stony worthless heart, how one like me,- distressed,- cast off,- Sunk in the sea of fond desire,- at length, how many I come to Thee? (4)	1. When the devotees who worship your lotus feet that shine like lightning go to the wide world of the sky, the gods in the sky sprinkle gold flowers and praise them, but I am a low person and my heart is hard as a stone. I am plunged in an ocean of sorrow— tell me how those like me can join you. [643]
என்னால் அறியாப் பதம்தந்தாய் யான தறியா தேகெட்டேன் உன்னால் ஒன்றுங் குறைவில்லை உடையாய் அடிமைக் காரென்பேன் பன்னாள் உன்னைப் பணிந்தேத்தும் பழைய அடியா ரொடுங்கூடா தென்நா யகமே பிற்பட்டிங் கிருந்தென் நோய்க்கு விருந்தாயே. 644	II. Have pity on my lonely grief! Thou gav'st the station blest I knew not of; but I knew not Thy grace,- was lost ! Master, no failure is in Thee at ail; Who comes to aid Thy slave? I cry ! Not joined with Thine own ancient saints,- who serve and praise Thee many a day, My Leader loved, here left behind I stay;- Thou see'st my lonely pain ! (8)	2. You offered me a position I have never known but without understanding, I destroyed myself. You have not done anything bad to me, but what can I tell about myself to you? O my master, I have not joined your dear devotees who have worshiped you for a long time but stay here in this world while my body becomes a feast for disease. [644]
சீல மின்றி நோன்பின்றிச் செறிவே யின்றி அறிவின்றித் தோலின் பாவைக் கூத்தாட்டாய்ச் சுழன்று விழுந்து கிடப்பேனை மாலுங் காட்டி வழிகாட்டி வாரா உலக நெறியேறக் கோலங் காட்டி ஆண்டானைக் கொடியேன் என்றோ கூடுவதே. 645	III. I am His - when shall I join Him? Of virtue void, of penitential grace devoid, undisciplined, untaught,- As leathern puppet danced about, giddy, I whirling fell, lay prostrate there ! He showed me wondrous things; He showed the way to pass to worlds not reached before; The raft He show'd : when shall I come, a wretch. to Him Who made me His ? (12)	3. I have no good qualities and have not done penance. I have no deep knowledge and am not wise. I live like a puppet made of leather as I wander around in this world. You released me from the illusions of the world and showed me the right way to go to heaven. You are my ruler—when will I, a low person, reach you? [645]
கெடுவென் கெடுமா கெடுகின்றேன் கேடி லாதாய் பழிகொண்டாய் படுவேன் படுவ தெல்லாம்நான் பட்டாற் பின்னைப் பயனென்னே கொடுமா நரகத் தழுந்தாமே காத்தாட் கொள்ளுங் குருமணியே நடுவாய் நில்லா தொழிந்தக்கால் நன்றோ எங்கள் நாயகமே. 646	IV. Am I rightfully abandoned? I perish, as to perish is my doom; the blame, Imperishable One, Thou takest; and, if to suffering doomed, I bear my destined woes, what is the gain? O Guru-Gem, Who dost defend and rule,- that I sink not in cruel hell; Is't good, our Leader lov'd, that Thou withdraw, and stand not in the midst? (16)	4. You are faultless, but I have done many wrong deeds and destroyed myself. I suffer and suffer. What do you gain by making me suffer like this? O wonderful jewel, protect me so I will not go to terrible hell. If I become a bad person, will it be good for you? [646]
தாயாய் முலையைத் தருவானே தாரா தொழிந்தாற் சவலையாய் நாயேன் கழிந்து போவேனோ நம்பி யினித்தான் நல்குதியே தாயே யென்றுன் தாளடைந்தேன் தயாநீ என்பால் இல்லையே நாயேன் அடிமை உடனாக ஆண்டாய் நான்தான் வேண்டாவோ. 647	V. Is there no pity? Thou Who dost cherish men like mother dear,- uncherish'd, left, a weakling here,- And must I perish, I a cur ! In love henceforth Thy goodness show to me ! I've called Thee hast no grace for me, but now Thou hast no grace for me,- Vile me, whom Thou 'mid saints didst make Thine own ! I'm he ! Should'st Thou not save ? (20)	5. You are my mother and you feed me milk. If you do not give me milk, I will be a motherless child. I trust you—you should help me and give me your grace. O mother, I worship your feet. Won't you have compassion on me? I am a dog and a slave for you. You made me yours but you do not want to help me. [647]
கோவே யருள வேண்டாவோ கொடியேன் கெடவே அமையுமே ஆவா வென்னா விடிலென்னை அஞ்சேல் என்பார் ஆரோதான் சாவா ரெல்லாம் என்னளவோ தக்க வாறன் றென்னாரோ தேவே தில்லை நடமாடீ திகைத்தேன் இனித்தான் தேற்றாயே. 648	VI. I claim Thy consolation. O King, should'st Thou not show Thy grace? I, wretched, lie at ruin's door. And, if Thou bid me not to come to Thee, who is there here to calm my fears? Are they who're doomed to die, my fellows all? 'This is unmeet,' will not men say? O God, Dancer in Tillai's hall, I tremble, henceforth comfort me ! (24)	6. O king, won’t you give me your grace? Is it right that I am destroyed? If you do not come to help me, who will tell me, “Do not be afraid!” and save me? Is this the way all your devotees are treated? Won’t they think this is not a good way to be treated? O god, dancer of Thillai, I am puzzled. Console me. [648]
நரியைக் குதிரைப் பரியாக்கி ஞால மெல்லாம் நிகழ்வித்துப் பெரிய தென்னன் மதுரையெல்லாம் பிச்ச தேற்றும் பெருந்துறையாய் அரிய பொருளே அவிநாசி அப்பா பாண்டி வெள்ளமே தெரிய அரிய பரஞ்சோதி செய்வ தொன்றும் அறியேனே. 649	VII. I sink powerless before Thee. Thou mad'st the jackal be a charger fleet ! Didst work enchantments manifold ! The mighty South King's Madura Thou fill'dst with madness, Perun-turrai's Lord ! O Being hard to reach ! O Avanaci's Sire ! The Pandi kingdom's rushing flood ! O Splendour, infinite, unknown, in sooth I know not aught to do ! (28)	7. You changed the dogs into horses, and you made the people of Madurai of the Pandya kings mad. O lord, god of Thirupperundurai, unique one, god of Avinasi, my father, highest light that no one knows, you made the flood that afflicted the Pandya country. I do not know what to do. [649]