Tiruvasakam1.39
39. திருப்புலம்பல் - சிவானநத முதிர்வு (திருவாரூரில் அருளியது - கொச்சகக் கலிப்பா)	Hymn XXXIX- tirup pulambal THE SACRED LAMENT. ['THE MATURIY OF RAPTURE.']	39. Thiruppulambal 39. Thiruppulambal This pathiham has only three poems
பூங்கமலத் தயனெடுமால் அறியாத நெறியானே கோங்கலர்சேர் குவிமுலையாள் கூறாவெண் ணீறாடி ஓங்கெயில்சூழ் திருவாரூர் உடையானே அடியேன்நின் பூங்கழல்கள் அவையல்லா தெவையாதும் புகழேனே. 556	I. I praise none but Thee.  O Thou Whose way Ayan, from flow'ry lotus sprung, knows not, nor Mal !  Partner of her whose swelling bosom wears the Gongu flower ! Whose form  White ash displays ! Owner of blest Arur, begrit with lofty wall !  Saving Thy flower-like feet, nought else will I Thy servant ever praise ! (4)	1. Brahma seated on a beautiful lotus and Thirumal could not find your head or feet when they searched for them. You share half your body with your wife whose round breasts are like kongu flowers. You, smeared with divine white ashes, are the god of Thiruvarur surrounded by tall walls. I am your slave and will not praise anything except your beautiful ankleted feet. [556]
சடையானே தழலாடீ தயங்குமூ விலைச்சூலப் படையானே பரஞ்சோதீ பசுபதீ மழவெள்ளை விடையானே விரிபொழில்சூழ் பெருந்துறையாய் அடியேன்நான் உடையானே உனையல்லா துறுதுணை மற் றறியேனே. 557	II. To Thee alone I look for help.  Thou of the braided tuft ! Fire-wielder ! Thou Whose weapon is the dart  Three-leav'd and gleaming ! Light superne ! Lord of the flock ! The soft, white bull  Is thine ! O Lord of Perun-turrai girt by spreading groves ! Thy slave  Am I. Owner, I know in truth no other present help than Thee. (8)	2. O lord, adorned with lovely jata, you dance carrying fire and a three-leafed trident. You, rider on a young white bull, are a divine light and the soul of all. O god of Thirupperundurai surrounded with flourishing groves, I am your slave and you made me yours. I have no refuge but you. [557]
உற்றாறை யான்வேண்டேன் ஊர்வேண்டேன் பேர்வேண்டேன் கற்றாறை யான்வேண்டேன் கற்பனவும் இனியமையும் குற்றாலத் தமர்ந்துறையுங் கூத்தாஉன் குரைகழற்கே கற்றாவின் மனம்போலக் கசிந்துருக வேண்டுவனே. 558	III. Nor friends, nor kin I seek; no city I desire; no name I crave;  No learned ones I seek; and henceforth lessons to be conned suffice.  Thou dancer, in Kuttalam dwelling blissful, Thy resounding feet  I'll sek, that as the cow yearns for its calf, my longing soul may melt. (12)	3. I do not want relatives, a place of my own or a name, and I do not want to join learned people. What I have learned is enough. O dancer, god of Kutralam, worshiping your feet with their sounding anklets, I want to love you and melt for you like a calf seeking its mother. [558]